İLE KURULMUŞTUR Gökkuşağından kolyeleri var boynunda, ışıl ışıl ışıldayan gözleri, tuzağa çekercesine bakıyor. Bazı tuzakların, güzele götürebileceğini varsayıyorum.. Kalbinin bir güneş olduğunu varsayıyorum, çünkü ısıtıyor..
Henüz dokunmadım, kim bilir, belki de kül eder.
Ömrünü tamamlayamadan kaç yıldız sönmüş gönlünde kim bilir..
Yoksa etrafında dönüpte ona dokunamamak mı kül eden?
Mutluluğa ulaşmak için yanmak şart diyorlar.
Yanıp kül olmak ve küllerinden yeniden doğmak..