şehir gri bi renge bulansa apaçık görülemeyen.dudaklarımdan nefes alıp verdikçe çıkan buharlar eşliğinde sigaramı yaksam sade 2 parmağım paltomun dışında. saçlarım artık buz kesmeye yakın dalgalanmaktan vazgeçmek üzere. kat kat giyinip ısınacak yerler arayışında olsam hep.
gerçekten üşüsem. .
insanları izlerken, hani şu hayat yarışına kapılmış olan insanları. gri şehre buz mavisi bir ışıkla gelse ihtişamına kapılacağım eşsiz bi melek, benim olsa. ilhamım olsa
onunla beraber anlatabilsem içimdekileri. izlemek yerine konuşsam insanlarla.
diye düşünürsün aralığın ortasında kadıköyün daracık sokaklarında. sonra aramaya koyulursun meleğini, eminönüne gidersin mesela. yeterince üşümüşsündür zaten ve yorgunsundur artık, balık ekmeğini yersin,üstüne bi sigara.
istanbulun ayazında.
gri istanbulda.
sigaranın dumanı karışır istanbula.
beklersin.