Hissizliğimin altında yatan yoğun hisler buldum, kaybedişlerimin ardında bolca sevgi.

Neşemi çaldılar benim! Bir cuma günüydü haziranın.

Heyecanımı kaybettim sonra! Bir pazar günü temmuzun.

Dostlarım vardı benim.. buzdan! Ve eridiler güneşiyle ağustosun.

Gülüşlerimi ayırdılar benden! Bir perşembe sabahı eylülün.

Yaşanmışlıklar, acı anılara dönüşüp ihanet ettiler, her gece yarısı ekimin.

Duygularım döküldü yerlere ve savruldu! Kara bir günüydü kasımın.

Benim daha soğuk olduğumu görünce, çarptı yüzüme kapısını aralık.

Puslu ve sessizdi ocak! Çok yağışlı geçti şubat. Buhran geçiren insanlarla doluydu mart.

Heyecanım, gülüşlerim, hislerim yeniden bahşedildi nisanda.

Kabuslar gördüğüm bir gecenin sabahında öldüm! 13’ünde mayısın.



Yorumlar
* Bu e-posta internet sitesinde yayınlanmayacaktır.
BU SİTE İLE KURULMUŞTUR